[Repost from De krenten uit de pop; by Erwin Zijleman, September 22, 2022]
De Amerikaanse muzikante Kim Ware trok nog niet heel veel aandacht met haar band The Good Graces, maar levert met het onder haar eigen naam uitgebrachte Ready een geweldig album vol zonnestralen af
In een overvolle releaseweek als de afgelopen week krijgt een album helaas niet heel veel tijd om indruk te maken, maar Ready van Kim Ware had gelukkig ook niet veel tijd nodig. Mijn eerste kennismaking met de muziek van de Amerikaanse singer-songwriter was direct raak en levert me een album op dat hier nog heel vaak langs gaat komen. Ready van Kim Ware staat met één been in de Amerikaanse rootsmuziek en met het andere been in de collegerock en folkrock uit de jaren 90. Het levert een origineel geluid op, maar ook een geluid waarvan je alleen maar heel erg vrolijk kunt worden. Kim Ware tovert op Ready het ene na het andere onweerstaanbare popliedje uit de hoge hoed en vertolkt ze op zeer karakteristieke wijze.
Ik kon de afgelopen week kiezen uit een flinke stapel nieuwe albums, waaronder veel albums van vaste waarden of op zijn minst vertrouwde namen, maar er drong zich ook een album op van een tot voor kort voor mij totaal onbekende muzikante: Kim Ware. Als Kim Ware & The Good Graces heeft de Amerikaanse muzikante wat mij betreft een album afgeleverd dat de nazomer glans moet gaan geven en daar voor mij al mee is begonnen.
Kim Ware werd geboren in Kings Mountain, North Carolina, en dat is sinds kort ook weer haar woonplaats. De afgelopen vijftien jaar maakte Kim Ware als lid van de band The Good Graces muziek vanuit Atlanta, Georgia, maar wist ze de cultstatus niet te ontstijgen en dit ondanks een handvol prima albums, die mij tot deze week overigens nooit zijn opgevallen. Het ontstijgen van de cultstatus zou wat mij betreft moeten gaan gebeuren met Ready, wat een onweerstaanbaar lekker en ook erg goed album is.
Ready, het eerste album dat Kim Ware onder haar eigen naam uitbrengt, werd gemaakt toen de coronapandemie het openbare leven in de Verenigde Staten lam legde en werd voor het overgrote deel gemaakt door Kim Ware, die tekende voor de songs, de gitaren en de zang, en Jerry Kee die tekende voor het grootste deel van de rest van de instrumentatie en de productie van het album. Hiernaast duikt een keer een viool op en twee keer een hobo, maar dat is het.
Kim Ware en Jerry Kee hebben lang en in alle rust gewerkt aan het lekker vol klinkende album en dat hoor je. Ready is een ontspannen maar ook mooi klinkend album en het is bovendien een album dat driftig strooit met zonnestralen. Het is een album dat voor een belangrijk deel past in het hokje Amerikaanse rootsmuziek, maar Kim Ware heeft haar muziek ook voorzien van een bijzondere twist en van invloeden uit de indie-folkrock uit de jaren 90.
Ik moet bij beluistering van Ready meer dan eens denken aan de muziek van 10,000 Maniacs, maar ook de namen van Neko Case en The Cranberries kwamen direct bij mijn eerste beluistering van Ready voorbij en zijn sindsdien blijven hangen. Het betekent overigens niet dat de muziek van Kim Ware heel erg lijkt op die van de genoemde namen, want hoewel Ready op een of andere manier direct bekend in de oren klinkt, kan ik geen vergelijkingsmateriaal bedenken dat echt in de buurt komt van dit album. Ik hou het er maar op dat Kim Ware Amerikaanse rootsmuziek met een jaren 90 twist maakt.
Het is een geluid dat zowel liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek als liefhebbers van meer richting indierock neigende muziek moet kunnen aanspreken en het is muziek waarvan je alleen maar heel vrolijk kunt worden. Zeker wanneer Ready met flink volume uit de speakers komt vliegen de zonnestralen je om de oren. Deze zonnestralen komen vooral uit de gitaren op het album, al kunnen deze gitaren ook best weemoedig klinken.
Het past allemaal prachtig bij de opvallende zang van Kim Ware, die heel af en toe en zeker in de wat ruwere tracks wel wat doet denken aan Kirsty MacColl, maar ook beschikt over een stem die is gedrenkt in de Amerikaanse rootsmuziek. Ik had een flinke lijst met kanshebbers voor een plekje op de krenten uit de pop de afgelopen week. Kim Ware stond daar niet tussen, maar is wel een van mijn favorieten van de afgelopen weken of zelfs maanden. Erwin Zijleman
